|
|||
Bernard Allison is de zoon van wijlen blueslegende Luther Allison. Uiteraard weet hij hoe de blues gespeeld moet worden, dit is hem namelijk door zijn leermeester Luther met de paplepel ingegoten. Al op zijn 13e stond Bernard op het podium met zijn vader. Eén week na zijn schooldiploma kreeg hij telefoon van bluesqueen Koko Taylor om haar vaste gitarist te worden. Hij bleef 3 jaar in loondienst bij Koko en het is daar dat hij muzikaal gevormd werd. In de jaren 80 werd hij bevriend met Johnny Winter en Stevie Ray Vaughan en werd de invloed van deze bluesrockers duidelijk in zijn nieuwe sound. In 1997 overleed zijn vader en vond Bernard het zijn morele plicht om de bluesfakkel brandende te houden. Hij heeft de afgelopen jaren een stevige live-reputatie opgebouwd, wat met name te danken is aan de compositorische groei die hij heeft doorgemaakt en de variëteit die is aangebracht in zijn repertoire. Bluessongs met uitstapjes richting funk, soul en jazz die worden gedragen door Allison’s aangename stemgeluid, waarbij het fantastische gitaarwerk gelukkig nog altijd alle ruimte krijgt. In 1990 verscheen zijn debuut album "The Next Generation". Het album gaat niet onopgemerkt voorbij en in 1995 kan hij een contract tekenen bij het bekende RUF Records. Op dit label verschenen een tiental albums, waaronder de twee heel knappe albums "Keeping The Blues Alive" en "Higher Power". Het live album "Energized – Live in Europe" met bijbehorende dvd mag eveneens tot de hoogtepunten in de carrière van Bernard gerekend worden. In 2007 tekent hij dan bij Jazzhaus records. In datzelfde jaar verscheen op dat label "Chills & Thrills", in 2010 "The Otherside" en in 2011 het live album "Live At The Jazzhaus". Daarna werd het redelijk stil rond Bernard Allison. Vijf jaar na zijn laatste studio cd verscheen in 2015 het album "In The Mix". Bernard deed voor dit album ook de mixing en de productie. Voorlopig is het wachten op nieuw werk, maar Bernard heeft een zeer druk tourschema in Amerika. Wij zijn alvast fier dat deze bluesgitarist exclusief naar Wespelaar kwam, en dat wij wat vragen konden stellen. Foto © Manon Houtackers
|
|||
|